Podmorskie podróże z…kapitanem Nemo

Podmorskie podróże z…kapitanem Nemo

Fantastyczny okręt podwodny Nautilus, tajemniczy kapitan Nemo, niezwykłe przygody, morskie potwory wszystko to porusza serca i umysły czytelników. „20 000 mil podmorskiej żeglugi” jest najbardziej znaną czytelnikom książką Juliusza Verne’a, choć jest częścią trylogii „Niezwykłe Podróże”. Kapitan Nemo ratuje życie profesora Aronnaxa zabierając go na swoją łódź podwodną pod jednym wszakże warunkiem – profesor i jego towarzysze będą biernie posłuszni rozkazom kapitana i nigdy już nie zejdą na stały ląd. W zamian poznają skrywane głęboko tajemnice mórz i oceanów.

Książka jest fascynującą powieścią przygodową, którą często zalicza się do gatunku science-fiction. Gdyby tylko Verne mógł teraz zobaczyć, jak niewiele jego wizja różniła się od współczesnych możliwości techniki! Niemniej Juliusz Verne uznawany jest przez niektórych badaczy za prekursora współczesnej fantastyki. W powieści opisano zadziwiające szczegóły życia pod wodą i techniczne środki do tego służące. Dziś możecie zakosztować morskiej przygody w towarzystwie kapitana Nemo i jego kompanów. 

Ta powieść wciągnęła mnie jak żadna. Polecam ją szczególnie fascynatom żeglugi, morza i fanów marynistyki, a także będzie ciekawą lekturą dla młodszego czytelnika.

Stonoga

Jak żyć z okropnym młodszym bratem i przygnębioną codziennymi kłopotami matką? Jak przemóc się i umówić chłopaka, którego się kocha, na randkę z inną dziewczyną? Jak odnaleźć przyjaciółkę, która wstydząc się ojca w więzieniu, ucieka ze szkoły? Jak nagle umieć z dnia na dzień dorosnąć - stać się czułą siostrą, wsparciem dla matki, a na spacerze wśród szarych przechodniów wypatrzeć dla siebie miłość? Tego dowiecie się od Stonogi...

„Stowarzyszenie umarłych poetów”

Znacie może film z Robinem Williamsem w roli głównej o niepokojącym tytule i pełnej niespodzianek fabule? Na podstawie scenariusza tego dzieła powstała książka o tym samym tytule. A oto krótkie, ogólne streszczenie. To bardzo wartościowa książka, prawdziwy wyciskacz łez. Gorąco polecam także film.

Rozpoczyna się rok szkolny w Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich osiągnięciach i... nader surowej dyscyplinie. W miejsce odchodzącego na emeryturę nauczyciela języka angielskiego, przychodzi nowy, John Keating. Czterem zasadom Akademii, którymi są: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania młodych ludzi.

Obrona własnej indywidualności, wrażliwość na poezję i umiejętność dostrzegania jej wokół siebie, radość życia i korzystanie z tego, co przynosi każdy dzień - to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie, "Stowarzyszeniu umarłych poetów". Co zwycięży: rygorystycznie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu? 

Najciekawsze książki 2014 roku

Najciekawsze książki roku 2014

Rok 2014 niczym ciekawym się nie wyróżnia. Ani nie jest rokiem smoka jak 2013, ani rokiem końca świata jak 2012. A jednak! To rok fascynujących premier książkowych. Nad Wisłę z opóźnieniem docierają opowiadania Alice Munro; półki zapełniają się biografiami (PWN wyda np. życiorys J. D. Salingera i Władysława Bartoszewskiego); świat obchodzi setną rocznicę wybuchu wielkiej wojny, co z kolei skłania do historycznych wycieczek. Poza tym przed nami 365 dni z literaturą piękną najwyższej próby. Czas biec do księgarni!

Binyavanga Wainaina, Kiedyś o tym miejscu napiszę,

Tu polityka przybiera o wiele bardziej absurdalne formy niż w kraju Gogola. Tym razem popatrzymy na Afrykę nie z perspektywy jakiegoś reportera wojennego, ale oczyma Kenijczyka, który opowie nam o swojej rodzinie, trudnej historii i jeszcze trudniejszej rzeczywistości.

Jacek Podsiadło, Być może należało mówić (1984-2012)

Trudno w to uwierzyć, ale Jacek Podsiadło, jeden z najważniejszych poetów pokolenia bruLionu, obchodzi w tym roku 50. urodziny. Takie okrągłe rocznice sprzyjają podsumowaniu dotychczasowego dorobku. I takim podsumowaniem właśnie jest wybór wierszy przygotowany przez Piotra Śliwińskiego.

Tom Reiss, Czarny hrabia,

Niewiele osób dziś pamięta, że Aleksander Dumas miał czarnoskórego ojca. Czarny Diabeł – bo tak koledzy z wojska nazywali Tomasza Aleksandra Dumas – miał być pierwowzorem hrabiego Monte Christo. Historia powstania „Czarnego hrabiego” sama trochę przypomina powieść awanturniczą. Reiss odnalazł w sejfie Dumasa jego pierwszą niedokończoną powieść, która opowiadała buńczuczne dzieje ojca pisarza. Za literackie wykopaliska został nagrodzony Pulitzerem.

Roman Koropeckyj, Mickiewicz. Życie romantyka,

Nie tylko francuskimi pisarzami rok 2014 stoi. Jeśli wydaje się wam, że biografię Adasia znacie na wylot, sprawdźcie co o wieszczu mówi Amerykanin. Wszyscy możemy być zaskoczeni.

Erik Axl Sund, Obłęd

Szwedzi mają już swoją Akademię Twórców Literatury Kryminalnej. Owa Akademia przyznaje nagrodę, której laureatem jest właśnie Sund – wschodząca gwiazda koszmarnych zbrodni i mrocznych tajemnic. „Obłęd” zaczyna się trupami dwóch chłopców. Co będzie dalej? Możemy się tylko domyślać…

 LUTY

Patti Smith, Obłokobujanie,

Zimne miesiące można przespać jak niedźwiedź albo przebujać w obłokach. W sferze podniebnej najlepiej nam będzie z pewnością z Patti Smith. Piosenkarka zapewnia, że w książce nie ma niczego poza prawdą.

Mariusz Wilk, Dom włóczęgi

Zimą na północy grasują wilki. A jeden wilk szczególnie upodobał sobie ten region. Wilk tropił już lud Saamów, wygrzewał się nad Jeziorem Onega i włóczył po Labradorze. Teraz sporządził czwarty tom swoich pamiętników, na który wielbiciele długo czekali.

Konrad Lorenz, Rozmowy ze zwierzętami

Po wilku dajmy głos pozostałej trzodzie. Kapucynka Gloria, gąsior Martin, kawka Czok i kilka ryb przemówią po swojemu. Tłumaczy behawiorysta – Konrad Lorentz.

Maria Czapska, Europa w rodzinie,

Wśród ludzi, jak wśród zwierząt, występują gatunki wymarłe – do takich należy z pewnością polska arystokracja. Maria Czapska, jeden z ostatnich przedstawicieli gatunku, opowiada historię swojej familii. Pisze także o tym, jak w dwóch ubiegłych stuleciach historia Europy w niej namieszała.

Timur Vermes, On wrócił

W historii Europy namieszał natomiast Adolf H. Kim byłby, gdyby przeniósł się do współczesnych Niemiec? Jak przekonuje Timur Vermes – celebrytą.

Sławomir Koper, Sławne pary PRL,

O polskich celebrytach sprzed lat z niezwykłą zaciętością pisze Sławomir Koper. Strategia na karierę jak dotąd okazywała się udana. Tym razem możemy zajrzeć do buduarów PRL-owskich kochanków. Zofia i Krzysztof Komedowie, Kalina Jędrusik i Stanisław Dygat, Alicja i Piotr Jaroszewiczowie, Halina Mikołajska i Marian Brandys, Maryla Rodowicz i Daniel Olbrychski – to tylko kilkoro bohaterów.

Daniel Chamovitz, Zmysłowe życie roślin. Co wiedzą rośliny

Skoro w lutym słuchaliśmy zwierząt, możemy posłuchać i roślin. Nim znienacka gruchnie na nas przedwiośnie, warto wiedzieć, co myśli sobie taka, dajmy na to, paprotka.

MARZEC

Marek Karewicz, Marcin Jacobson, Historia Big Bitu

W marcu Pogoda może być jeszcze barowa – rozgrzewać się będziemy musieli dobrą muzyką, tańcem i innymi używkami. A że ostatnio modne są klimaty PRL, dobrze wrócić pamięcią do polskich hitów lat 50. i 60.

Jack Kerouac, Podziemni. PIC

Znawcą barów był z pewnością Jack Kerouac – naczelny bitnik Ameryki. Minipowieść o czarnoskórym Picu, który postanowił zostać włóczęgą, napisał ponoć w trzy dni i trzy noce. Gdyby Kerouac utrzymał tempo pisania, mógłby przegonić Balzaka.

Egon Erwin Kisch, Jarmark sensacji

Żywot każdego reportera przypomina nieco los włóczęgi. Kawiarnie, spelunki, więzienia i burdele – to przyczółki Egona Erwina Kischa. „Jarmark sensacji” jest zbiorem autobiograficznych reportaży z włóczęgi po tych przybytkach.

Katrine Kielos, Jedyna płeć

Czy człowiek ekonomiczny ma płeć? Jak przekonuje Katrine Kielos, owszem ma i bynajmniej nie jest to płeć piękna. Kryzys ekonomiczny ponoć się kończy, zastanówmy się więc, jak ekonomię mogą zmienić kobiety.

Antologia 100/XX

Prawdziwa gratka dla wszystkich fanów reportażu. Sto najlepszych polskich reportaży XX wieku wybrał sam mistrz gatunku.

Eshkol Nevo, Neuland, Muza

Na koniec marca, jak na deser, czterech mistrzów literatury. Na początek mistrz wschodzący z Izraela – Eskhol Nevo. Teodor Herzl, twórca syjonizmu, napisał utopijną nowelę „Altneuland” o starej-nowej ziemi. „Neuland” nawiązuje to tego tekstu – pytanie tylko, czy to jeszcze utopia, czy już antyutopia.

Antonio Munoz Molina, We mgle czasów

Mistrz zastany z Hiszpanii. Jak na mistrza przystało w epickim stylu opisuje najważniejsze wydarzenie w historii swojego kraju – wojnę domową. Pojawiają się tu i zupełnie prawdziwe postacie, i zupełnie zmyślone historie miłosne.

Max Blecher, Zabliźnione serca

Mistrz odnaleziony z Rumunii. Max Blecher znał André Bretona, Martina Heideggera i André Gide’a. Mało kto jednak zna dziś Maxa Blechera. Przedwczesna śmierć na gruźlicę nie zapewniła mu sławy – nie istniał wtedy jeszcze klub 27. O gruźlicy jest również jego powieść – niegrzeczna wersja „Czarodziejskiej góry” Manna.

Gavin Extence, Wszechświat kontra Alex Woods

Mistrz z Amazona. Postawiony na piedestale przez internautów Gavin Extence opowiada nam o przyjaźni młodego chłopaka, w którego uderzył meteoryt, z emerytowanym żołnierzem-pacyfistą. Czeka nas spora dawka brytyjskiego poczucia humoru i lekcja astronomii.

KWIECIEŃ

Joanna Bator, Rekin z parku Yoyogi

Nim zakwitną wiśnie, Joanna Bator zabierze nas do ich kraju. To już kolejna literacka podróż do Japonii w wykonaniu tej pisarki. Tym razem odwiedzimy las samobójców, Akihbarę – twierdzę fanów japońskiej popkultury, wielkie sklepy w Shibuyi i mnóstwo innych miejsc, po których spacerują współcześni Japończycy.

Komiks wierszem

150 wierszy z rymem żeńskim. Cel? Wyrecytować go komiksem. Jakie są efekty tego oryginalnego konkursu? Dowiemy się już w kwietniu.

Karl Ove Knausgård, Moja walka

Jak zszokować Skandynawów? Okazuje się, że wystarczy opowiedzieć o swoim codziennym życiu. Autor „Mojej walki” został za to pozwany do sądu przez własną rodzinę.

Florian Illies, 1913. Lato stuleci

W tym roku obchodzimy setną rocznicę wybuchu I wojny światowej. Z tej okazji warto cofnąć się do lata, które poprzedziło apokalipsę. Na europejskich ulicach można było wówczas spotkać Kafkę, Prousta, Joyce’a, Strawińskiego i Hitlera. I żaden z nich nie wiedział jeszcze, że niedługo świat legnie w gruzach. A jakie będzie nasze lato?

Michael Crummey, The Wreckage, Wiatr od morza

Po I wojnie światowej przyszła II, a ta dotarła nawet do wybrzeży Nowej Fundlandii, by rozdzielić parę kochanków. Crummey zachwycił nas w zeszłym roku znakomitym „Dostatkiem”. „The Wreckage” to jego wcześniejsza powieść.

Patrick Deville, Dżuma & cholera, przeł. Jan Kłoczowski, Noir sur Blanc

Cofnijmy się w czasie jeszcze dalej. Kim był Aleksander Yersin? Badaczem, który wyruszył na koniec świata, aby odkryć budzącego grozę bakcyla dżumy. Dlaczego jego nazwisko jest dziś mniej znane od Pasteura? Dowiemy się zapewne z powieści „Dżuma & cholera”.

MAJ

Ignacy Karpowicz, Sońka (tytuł roboczy)

Tegoroczna wiosna zapowiada się szczególnie owocnie dla polskich pisarzy. Jak to wiosną, zaczniemy od romansu… Tym razem jednak miłosnej opowieści nie będzie snuł Janusz Wiśniewski, ale Ignacy Karpowicz. Jak autor „Ości” zmierzy się z nowym dla siebie gatunkiem?

Dorota Masłowska, Jak zostałam wiedźmą

Wiosna zawróci w głowie również miłośnikom Doroty Masłowskiej. Pisarka przygotowała dla nas w tym roku książkę dla dzieci. Konsekwencje wychowawcze: nieznane.

Michał Witkowski, Bez tytułu

Ostatnim polskim hitem będzie kontynuacja „Drwala” Michała Witkowskiego. Autor „Lubiewa” okazał się niespodziewanie znakomitym twórcą kryminałów. Jak mówi przysłowie, żelazo należy kuć póki gorące.

Alex Ferguson, Moja autobiografia

Nie samą beletrystyką człowiek żyje. Fani futbolu tego lata będą musieli udać się aż do Brazylii. W drodze na mundial można zabić nudę autobiografią Alexa Fergusona. Człowiek, który trenował Beckhama, Ronaldo czy Rooneya na pewno ma wiele ciekawych historii do opowiedzenia.

Steffen Kverneland, Munch

A teraz biografia z zupełnie innej beczki. Komiks „Munch” został wydany oryginalnie na 150. rocznicę urodzin artysty. Ta forma biografii wydaje się najbardziej adekwatna dla malarza. Czekamy na polskie odpowiedniki.

CZERWIEC

Karen Karbo, Biblia Coco Chanel, przekł. Joanna Dziubińska

Coco Chanel urodziła się w 1883 roku, a wciąż jest ikoną kobiecości i elegancji. Karen Karbo napisała nie tylko biografię tej niezwykłej projektantki, ale i jednocześnie poradnik dla współczesnych kobiet. Jeśli można nauczyć się z niego, jak dosięgnąć stylu sławnej Coco, to ja się na to piszę!

Assia Djebar, Fantazja miłosna

 Każde byłe imperium ma swojego pisarza, który przypomina o niechlubnej kolonialnej przeszłości i jej konsekwencjach. W Wielkiej Brytanii zajmuje się tym Zadie Smith, we Francji – Assia Djebar. Tę ostatnią coraz częściej wymienia się jako kandydatkę do literackiej nagrody Nobla. W „Fantazji miłosnej” opisuje losy dziewczyny rozdartej między kulturą europejską a algierską.

Jeszcze więcej…

…poezji: Wisława Szymborska, „Szycie sztandaru”; Jarosław Marek Rymkiewicz, „Pastuszek Chełmońskiego", „Sic!”; Joanna Szczęsna, Moskaliki, Agora

…historii: Kateřina Tučková : Žitkovské bohyně (Boginie z Żitkovej), Afera; Douglas Smith, Skazani. Ostatnie dni rosyjskiej arystokracji 1900-1945, Wydawnictwo Literackie; Jan Plamper, Kult Stalina. Studium alchemii władzy, Świat Książki; Gordon Thomas, Papiescy Żydzi, Świat Książki

…historii literatury: Tomasz Łubieński, Molier nasz współczesny, Więź; Raporty dyplomatyczne Czesława Miłosza 1945-1950, Więź

…biografii: Thomas Ammann i Stefan Aust, Saga rodu Porshe, Sonia Draga; Wędrowiec i jego cień (biografia Hermanna Hessego), Świat Książki; Lawrence Grobel, Rozmowy z Capote, Axis Mundi; PaulWerner, Polański. Biografia, Rebis; Sharrie Williams, Maybelline, Muza; Jan Lorenzen, Erich Honecker. Biografia polityczna, Wyd. Dolnośląskie; Marie-Dominique Lelievre, Yves Saint Laurent, Axis Mundi; JoyceJohnson, Własnym głosem (biografia Jacka Kerouaca); AnnaPrzedpełska-Trzeciakowska, Jane Austen. Biografia, W.A.B.

…literatury dziecięcej: Pavel Šrut: Powrót Niedoparków, Afera; Miroslav Šašek, Oto jest Londyn, Dwie Siostry

…literatury polskiej: Marek Bieńczyk, Zła gra (tytuł roboczy), Wielka Litera; Grażyna Jagielska, Anioły jedzą trzy razy dziennie, Znak; JanGondowicz, Duch opowieści, Nisza, Olga Tokarczuk, Xięgi Jakubowe

…literatury obcej: Dawid Grosman, Jej ciało wie, Świat Książki. ToniMorrison, The Bluest Eye, Świat Książki; Romain Gary, Czarodzieje, Nisza; Hilary Mantel, Kogo śmierć nie sięga, Sonia Draga, MarioVargas Llosa, El héroe discreto

…przewodników: Judith Schalansky, Atlas wysp odległych, Dwie Siostry; Tomas Mazal, Praga z Hrabalem oraz podróż śladami pisarza po Czechach i Morawach (przewodnik turystyczno-literacki), Czuły Barbarzyńca; Jerzy S. Majewski, Jarosław Zieliński, Spacerownik po żydowskiej Warszawie, Agora; Leszek Bugajski, Pełna kultura (przewodnik po współczesnej kulturze), Prószyński.

…Alice Munro, Something I’ve Been Meaning To Tell You, Świat Książki; Uciekinierka, W.A.B. (wznowienie); Księżyce Jowisza, Wydawnictwo Literackie.

…klasyki: Emily Jane Brontë, Wichrowe wzgórza, MG; Miguel deCervantes, Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy, MG (a także nowy przekład autorstwa Wojciecha Charchalisa w Rebisie); BolesławPrus, Dzieci, Sic!,

…reportaży: Krzysztof Samborski, Zjadłem Marco Polo, Bezdroża; Piotr Bernardyn, Jeszcze słońce nie wzeszło. Tsunami. Fukushima, Bezdroża; Scott Carney, Czerwony rynek, Czarne.

…komiksów: Daniel Clowes, David Boring, Kultura gniewu. Michał Śledziński i Kurt Kochański, Niedźwiedź, Kultura gniewu; Joe Matt, Spent, Timof i cisi wspólnicy.

…rozrywki: Terry Pratchett, The Rising Steam, Prószyński; HarukiMurakami, Posłuchaj pieśni wiatru, Muza; Haruki Murakami, Flipper, Muz

„Strych Tesli”

Czternastoletni Nick wraz z ojcem i bratem przeprowadza się do starego, wiktoriańskiego domu. Po niefortunnym wypadku z tosterem cała trójka postanawia pozbyć się zalegających na strychu gratów. Na wyprzedaż przybywają niespodziewane tłumy sąsiadów. Tego samego dnia Nicka odwiedzają podejrzani mężczyźni w garniturach. To daje początek serii dziwnych wydarzeń. Chłopiec odkrywa, że urządzenia, które sprzedał, działają zupełnie inaczej, niż powinny – aparat uwiecznia sceny z przyszłości, ogniwo ożywia umarłych, magnetofon zaś nagrywa… myśli. Czy Nick i jego nowi przyjaciele rozwikłają zagadkę strychu, zanim będzie za późno? I czy dowiedzą się, do kogo należą inicjały „NT”, widniejące na każdym z przedmiotów? Pierwszy tom nieprawdopodobnej serii. Wciągająca fabuła, wielka dawka nietuzinkowego poczucia humoru, a do tego wszystkiego tajemnicze wynalazki i pytanie – czy to jeszcze nauka, czy już magia?

Chciałabym polecić tę książkę dzieciom od lat dziesięciu. Może ta powieść przybliży im postać Nikola Tesli, wielkiego wynalazcy, który stworzył  silnik elektryczny, prądnicę prądu przemiennego, autotransformator, dynamo rowerowe, radio, elektrownię wodną czy baterię słoneczną.

Opowieść wigilijna to opowiadanie Karola Dickensa nawiązujące do Wigilii Bożego Narodzenia. Książka ukazała się po raz pierwszy w grudniu 1843 roku, z ilustracjami Johna Leecha. Tłumaczona wielokrotnie i wydawana jako Opowieść wigilijna (częściej) lub zgodnie z oryginalnym tytułem jako Kolęda prozą.

Opowiadanie Karola Dickensa mówi o dobrych i złych uczynkach. Pokazuje głębokie doświadczenie i przemianę skąpca Ebenezera Scrooge'a, zachodzącą w czasie nocy wigilijnej. Jest on samotnikiem, nie lubiącym ludzi, a dbającym jedynie o pomnażanie swojego majątku. W noc wigilijną ukazuje mu się duch Jakuba Marleya – jego zmarłego partnera w interesach, cierpiącego pod ciężarem łańcucha win który wykuł sobie za życia. Ta wizyta ma uchronić Scrooge'a przed podobnym losem. Początkowo nieufny, Ebenezer zmienia zdanie pod wpływem wizyt kolejnych duchów: Ducha Dawnych Świąt Bożego Narodzenia, Ducha Obecnych Świąt i Ducha Świąt Przyszłych. Pokazują one bohaterowi sceny z jego życia przeszłego, teraźniejszego i przyszłego. Przerażony wizją samotnej śmierci, Scrooge pojmuje beznadziejność takiego trybu życia i nastawienia do innych ludzi, staje się z powrotem szczodrym, serdecznym człowiekiem, jakim był za młodu, przed śmiercią siostry, jedynej jak się zdawało osoby, która kiedykolwiek się o niego troszczyła.

'Opowieść wigilijna' była niespodziewanym sukcesem Karola Dickensa. Napisał on ją przede wszystkim z zamiarem spłacenia swoich długów.

Mam zaszczyt przedstawić…

„Zatrute Ciasteczko”

Panie i panowie, poznajcie dziewczynkę pod każdym względem niezwykłą. Mimo że liczy sobie dopiero jedenaście lat, inteligencją i rozumem dorównuje najbystrzejszym dorosłym. Jej największą pasją jest chemia. W swoich błyskotliwych wypowiedziach często nawiązuje do światowej literatury i różnych dziedzin nauki. I prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa z takim powodzeniem, że spokojnie można ją nazwać Sherlockiem Holmesem w spódnicy lub kolejnym wcieleniem panny Marple. Oto i ona, Flawia de Luce.

Nic więc dziwnego, że gdy tak rezolutna dziewczynka znajdzie w ogrodzie swojego domu konającego nieznajomego, od razu wkroczy do akcji, by rozwikłać zagadkę i wykryć mordercę. Sprawa stanie się jeszcze poważniejsza, gdy o zabójstwo zostanie oskarżony jej ojciec – spokojny filatelista, który przez większość czasu nie wychyla nosa ze swojego pokoju. To ona musi działać, bo jej dwie starsze siostry w tej trudnej sytuacji potrafią tylko rozpaczać, a w przerwach zerkać w lusterko (Ofelia) lub czytać Dickensa (Dafne).

A teraz Szanowni Państwo załączę cytat i zachęcę do przeczytania zarówno tej jak i dalszej części serii ”Flawia de Luce”.

Ciemności panujące w szafie miały barwę skrzepniętej krwi. Wrzuciły mnie do środka i zamknęły drzwi na klucz. Oddychałam ciężko przez nos, próbując rozpaczliwie zachować spokój. Przy każdym wdechu liczyłam do dziesięciu, a przy wolnym wydechu do ośmiu. Na szczęście pakując mi knebel do ust, zostawiły odkryte nozdrza. Mogłam swobodnie wciągać do płuc stęchłe, wilgotne powietrze. Wpychałam paznokcie pod jedwabny szal, którym skrępowały mi ręce na plecach. Ponieważ jednak zawsze obgryzałam paznokcie do krwi, więc niewiele mi z tego przyszło. Chwała Bogu, że kiedy mnie krępowały, splotłam mocno palce! Odpychając je u nasady, mogłam rozepchnąć dłonie ściśnięte ciasnym węzłem. Kręciłam nadgarstkami, przyciskając je do siebie i rozluźniając węzeł. Kciukami ściągałam jedwab, przepychając węzły między dłonie, a potem ku palcom. Gdyby były na tyle rozumne, żeby związać mi kciuki, nigdy bym się stąd nie wydostała! Co za kretynki!
Uwolniwszy dłonie, wyjęłam knebel z ust. Teraz do drzwi! Ale najpierw trzeba się upewnić, że nie zasadziły się na mnie… Przykucnęłam i wyjrzałam przez dziurkę od klucza. Chwała Bogu, wyjęły z niej klucz. W pobliżu nie było nikogo – oprócz skłębionych cieni, gratow i smętnych bibelotow, długi strych stał pusty. Miałam czyste przedpole. Sięgnęłam nad głowę i w głąb szafy. Zdjęłam druciany wieszak wiszący na tylnej ścianie. Wsunęłam wygięty koniec wieszaka do dziurki od klucza i chwyciłam mocno ramiączka – w ten sposób powstał wytrych w kształcie litery L, który włożyłam w głębiny starodawnego zamka. Po chwili wytężonego grzebania i podważania, usłyszałam zbawienny trzask. To było za łatwe! Drzwi szafy otworzyły się niemal same. Byłam wolna!

Alice